NAJCZĘŚCIEJ ZADAWANE PYTANIA

Pozew o rozwód składa się w formie pisemnej w dwóch egzemplarzach do sądu, w okręgu którego małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich w okręgu tym jeszcze ma miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu. Z braku takiej podstawy wyłącznie właściwy jest sąd miejsca zamieszkania strony pozwanej, a jeżeli i tej podstawy nie ma – sąd miejsca zamieszkania powoda. Opłata sądowa od pozwu wynosi 600 zł.

Do pozwu o rozwód należy dołączyć:

• odpis pozwu z kserokopiami nw. dokumentów,
• odpis skrócony aktu małżeństwa w oryginale (jak najbardziej aktualny; do 3 miesięcy od jego wystawienia),
• odpisy skrócone aktów urodzenia małoletnich dzieci.

 A ponadto do pozwu załącza się dowód uiszczenia opłaty sądowej od pozwu (600 zł) oraz wskazuje się w treści pozwu dane przynajmniej jednego świadka, jeżeli małżonkowie mają wspólne małoletnie dzieci (na okoliczność ustalenia, że orzeczenie rozwodu nie będzie sprzeczne z dobrem dzieci).

 Pozew można złożyć osobiście w biurze podawczym odpowiedniego sądu albo przesłać na jego adres.

Nasza kancelaria prawna w Wieluniu oferuje kompleksową pomoc i doradztwo prawne w sprawach z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, karnego oraz gospodarczego. Zapraszamy do kontaktu.

Pozew o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego składa się w formie pisemnej w dwóch egzemplarzach do sądu miejsca zamieszkania osoby uprawnionej do alimentów albo do sądu miejsca zamieszkania strony pozwanej (wybór sądu należy do powoda). Opłata sądowa od pozwu wynosi 5% od wartości przedmiotu sporu (wartość przedmiotu sporu stanowi z kolei suma świadczeń za jeden rok, a jeżeli świadczenia trwają krócej niż rok – za cały czas ich trwania).

Do pozwu o alimenty należy dołączyć odpis pozwu (kopię dla pozwanego), dowód uiszczenia ww. opłaty sądowej, a ponadto podać sygnaturę akt, pod którą toczyło się postępowanie w sprawie o alimenty (oraz Sąd, jeżeli nie orzekał ten sam Sąd, do którego kierowany jest pozew o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego – wówczas warto załączyć również kopię wyroku).

W uzasadnieniu pozwu wskazuje się okoliczności uzasadniające jego żądanie, np. dotyczące uzyskania przez uprawnionego do alimentów zdolności do samodzielnego utrzymania się oraz dowody potwierdzające te fakty.
Pozew można złożyć osobiście biurze podawczym odpowiedniego sądu albo przesłać na jego adres.

Nasza kancelaria prawna w Wieluniu oferuje kompleksową pomoc i doradztwo prawne w sprawach z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, karnego oraz gospodarczego. Zapraszamy do kontaktu.

Pozew o alimenty składa się w formie pisemnej w dwóch egzemplarzach do sądu miejsca zamieszkania osoby uprawnionej do alimentów albo do sądu miejsca zamieszkania strony pozwanej (wybór sądu należy do powoda). Strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych oraz strona pozwana w sprawie o obniżenie alimentów nie mają obowiązku uiszczenia kosztów sądowych (w tym opłaty sądowej).

Do pozwu o alimenty należy dołączyć:

• odpis pozwu (kopia dla pozwanego),
• odpis skrócony aktu urodzenia dziecka – jeżeli dziecko pochodzi z małżeństwa,
• odpis zupełny aktu urodzenia dziecka – jeżeli dziecko jest pozamałżeńskie.

A ponadto w uzasadnieniu pozwu wskazuje się składniki kosztów utrzymania uprawnionego do alimentów (w tym dowody na potwierdzenie ponoszonych kosztów), a ponadto sytuację rodzinną i możliwości majątkowe oraz zarobkowe każdego z rodziców.
Pozew można złożyć osobiście biurze podawczym odpowiedniego sądu albo przesłać na jego adres.

Nasza kancelaria prawna w Wieluniu oferuje kompleksową pomoc i doradztwo prawne w sprawach z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, karnego oraz gospodarczego. Zapraszamy do kontaktu.

Wniosek o zniesienie współwłasności składa się w formie pisemnej do sądu rejonowego miejsca położenia rzeczy wraz z odpisami dla wszystkich występujących w sprawie uczestników (egzemplarze wniosku dla uczestników powinny zawierać kserokopie wszystkich wskazanych we wniosku dokumentów).

Opłata sądowa od wniosku wynosi:

• jeżeli wniosek nie zawiera zgodnego projektu zniesienia współwłasności – 1.000 zł,
• jeżeli wniosek zawiera zgodny projekt zniesienia współwłasności –300 zł.

We wniosku należy dokładnie określić rzecz mającą ulec podziałowi, wymienić wszystkich uczestników (współwłaścicieli) ze wskazaniem ich adresów, przedstawić proponowany sposób zniesienia współwłasności oraz dołączyć:
1) dowody prawa własności (ad. nieruchomości to m.in. odpis księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, wypis z rejestru gruntów, wyrys z mapy ewidencyjnej),
2) dowody prawa własności (ad. ruchomości to np. umowy dotyczące nabycia danej rzeczy),
3) jeżeli wniosek zawiera zgodny projekt podziału fizycznego nieruchomości – sporządzoną przez geodetę mapę z projektem podziału nieruchomości,
4) dowód uiszczenia opłaty sądowej.
Wniosek można złożyć osobiście biurze podawczym odpowiedniego sądu albo przesłać na jego adres.

Nasza kancelaria prawna w Wieluniu oferuje kompleksową pomoc i doradztwo prawne w sprawach z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, karnego oraz gospodarczego. Zapraszamy do kontaktu.

Wniosek o dział spadku składa się w formie pisemnej do sądu rejonowego ostatniego miejsca zwykłego pobytu spadkodawcy, a jeżeli jego miejsca zwykłego pobytu w Polsce nie da się ustalić, do sądu rejonowego miejsca, w którym znajduje się majątek spadkowy lub jego część (sąd spadku). W braku powyższych podstaw sądem właściwym jest Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy.

Opłata sądowa od wniosku wynosi:
– jeżeli wniosek nie zawiera zgodnego projektu działu spadku – 500 zł,
– jeżeli wniosek zawiera zgodny projekt działu spadku – 300 zł,
– jeżeli wniosek jest połączony ze zniesieniem współwłasności (i nie zawiera zgodnego projektu działu spadku i zniesienia współwłasności) – 1.000 zł,
– jeżeli wniosek jest połączony ze zniesieniem współwłasności (i zawiera zgodny projekt działu spadku i zniesienia współwłasności) – 600 zł.

Do wniosku należy załączyć:
1) zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia albo postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku (jeżeli przeprowadzono postępowanie spadkowe),
2) odpis skrócony aktu zgonu i oświadczenie spadkowe (jeżeli nie przeprowadzono postępowania spadkowego),
3) spis inwentarza (jeżeli został sporządzony),
4) informację o sporządzonych przez spadkodawcę testamentach, miejscach ich złożenia i miejscach, w których się znajdują,
5) jeżeli spis inwentarza nie został sporządzony – informację wskazującą majątek, który ma być przedmiotem działu spadku,
6) w wypadku gdy w skład spadku wchodzi nieruchomość – dowody stwierdzające, że nieruchomość stanowiła własność spadkodawcy,
7) dokumenty dotyczące innych składników majątku zmarłego (np. zawarte przez spadkodawcę umowy),
8) odpisy wniosku dla wszystkich występujących w sprawie uczestników, którymi są spadkobiercy zmarłego (egzemplarze wniosku dla uczestników powinny zawierać kserokopie wszystkich wskazanych we wniosku dokumentów),
9) dowód uiszczenia opłaty sądowej.
Wniosek można złożyć osobiście biurze podawczym odpowiedniego sądu albo przesłać na jego adres.

Nasza kancelaria prawna w Wieluniu oferuje kompleksową pomoc i doradztwo prawne w sprawach z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, karnego oraz gospodarczego. Zapraszamy do kontaktu.

Wniosek o ustanowienie drogi koniecznej składa się w formie pisemnej do sądu rejonowego miejsca położenia nieruchomości wraz z odpisami dla wszystkich występujących w sprawie uczestników (egzemplarze wniosku dla uczestników powinny zawierać kserokopie wszystkich wskazanych we wniosku dokumentów).
We wniosku należy wskazać, jako uczestników, właścicieli wszystkich nieruchomości, przez które mogłaby prowadzić droga, aby nieruchomość wnioskodawcy miała odpowiedni dostęp do drogi publicznej.
Opłata sądowa od wniosku wynosi 200 zł.

Do wniosku należy załączyć:

1. odpisy ksiąg wieczystych albo zaświadczenia o stanie prawnym dotyczące nieruchomości, których dotyczy wniosek,
2. wypisy z rejestru gruntów oraz wyrysy z mapy ewidencyjnej dotyczące nieruchomości, których dotyczy wniosek,
3. sporządzoną przez geodetę mapę z projektem służebności gruntowej (drogi koniecznej),
4. dowód uiszczenia opłaty sądowej.

Wniosek można złożyć osobiście biurze podawczym odpowiedniego sądu albo przesłać na jego adres.

Nasza kancelaria prawna w Wieluniu oferuje kompleksową pomoc i doradztwo prawne w sprawach z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, karnego oraz gospodarczego. Zapraszamy do kontaktu.

Wniosek o podział majątku wspólnego składa się w formie pisemnej do sądu rejonowego miejsca położenia majątku, a jeżeli wspólność ustała przez śmierć jednego z małżonków – do sądu spadku, wraz z odpisami dla wszystkich występujących w sprawie uczestników (egzemplarze wniosku dla uczestników powinny zawierać kserokopie wszystkich wskazanych we wniosku dokumentów). Jeżeli małżonkowie żyją – do wniosku należy dołączyć jeden jego odpis.

Opłata sądowa od wniosku wynosi:

• jeżeli wniosek nie zawiera zgodnego projektu podziału majątku wspólnego – 1.000 zł,
• jeżeli wniosek zawiera zgodny projekt podziału majątku wspólnego – 300 zł.

We wniosku należy dokładnie określić składniki majątku wspólnego, wymienić wszystkich uczestników (małżonek albo jego spadkobiercy) ze wskazaniem ich adresów, przedstawić proponowany sposób podziału majątku wspólnego oraz dołączyć:

1. odpis prawomocnego wyroku orzekającego rozwód bądź separację (jeżeli małżeństwo, w którym obowiązywała wspólność majątkowa małżeńska, zostało rozwiązane przez rozwód albo orzeczono separację),
2. odpis prawomocnego wyroku ustanawiającego rozdzielność majątkową małżeńską (jeżeli w ten sposób ustała wspólność majątkowa małżeńska),
3. umowę majątkową małżeńską (jeżeli w ten sposób ustała wspólność majątkowa małżeńska),
4. odpis prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku (jeżeli wspólność majątkowa małżeńska ustała wskutek śmierci małżonka),
5. dowody prawa własności poszczególnych składników majątku wspólnego (ad. nieruchomości to m.in. odpis księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, wypis z rejestru gruntów, wyrys z mapy ewidencyjnej; ad. ruchomości to np. umowy
   dotyczące nabycia danej rzeczy),
6. dowód uiszczenia opłaty sądowej.

Wniosek można złożyć osobiście biurze podawczym odpowiedniego sądu albo przesłać na jego adres.

Nasza kancelaria prawna w Wieluniu oferuje kompleksową pomoc i doradztwo prawne w sprawach z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, karnego oraz gospodarczego. Zapraszamy do kontaktu.

Wniosek o ustalenie kontaktów z dzieckiem składa się w formie pisemnej do sądu rejonowego miejsca zamieszkania dziecka, którego postępowanie dotyczy, a w braku miejsca zamieszkania – sądu miejsca pobytu dziecka, wraz z odpisami dla wszystkich występujących w sprawie uczestników (którymi będzie z reguły drugi z rodziców dziecka i małoletnie dziecko). Egzemplarze wniosku dla uczestników powinny zawierać kserokopie wszystkich wskazanych we wniosku dokumentów.
Opłata sądowa od wniosku wynosi 100 zł.

Do wniosku należy załączyć odpis skrócony aktu urodzenia dziecka (w przypadku dziecka pochodzącego z małżeństwa) albo odpis zupełny aktu urodzenia małoletniego (w przypadku dziecka pozamałżeńskiego) oraz dowód uiszczenia opłaty sądowej, a ponadto inne dokumenty, jeżeli wnioskodawca powołuje się na nie we wniosku (np. wyrok w sprawie o rozwód).
Wniosek można złożyć osobiście biurze podawczym odpowiedniego sądu albo przesłać na jego adres.

Nasza kancelaria prawna w Wieluniu oferuje kompleksową pomoc i doradztwo prawne w sprawach z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, karnego oraz gospodarczego. Zapraszamy do kontaktu.

Wniosek o ustalenie kontaktów z dzieckiem składa się w formie pisemnej do sądu rejonowego ostatniego miejsca zwykłego pobytu spadkodawcy, a jeżeli jego miejsca zwykłego pobytu w Polsce nie da się ustalić, do sądu rejonowego miejsca, w którym znajduje się majątek spadkowy lub jego część (sąd spadku). W braku powyższych podstaw sądem właściwym jest Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy. Wniosek należy złożyć wraz z odpisami dla wszystkich występujących w sprawie uczestników (z reguły pozostałych spadkobierców). Egzemplarze wniosku dla uczestników powinny zawierać kserokopie wszystkich wskazanych we wniosku dokumentów.

Opłata sądowa od wniosku wynosi 100 zł. Jeżeli stwierdzenie nabycia spadku ma nastąpić w ciągu 6 miesięcy od daty śmierci spadkodawcy, należy dodatkowo uiścić 100 zł tytułem opłaty sądowej od odebrania oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku. Opłata za wpis w Rejestrze Spadkowym w wysokości 5 zł.

Do wniosku należy załączyć:

• odpis skrócony aktu zgonu spadkodawcy,
• odpisy skrócone aktów stanu cywilnego (aktu urodzenia lub aktu małżeństwa – w razie zmiany nazwiska) wskazujące na pokrewieństwo zainteresowanych (wnioskodawcy i uczestników postępowania) ze spadkodawcą,
• oryginał testamentu (jeżeli go sporządzono) albo wskazanie miejsca i danych osoby znajdującej się w posiadaniu oryginału dokumentu (jeżeli testament sporządzono w formie aktu notarialnego – znane dane, m.in. datę jego sporządzenia, dane notariusza, repertorium i numer aktu notarialnego),
• dowód uiszczenia opłaty sądowej od wniosku oraz opłaty za wpis w Rejestrze Spadkowym,

Wniosek można złożyć osobiście biurze podawczym odpowiedniego sądu albo przesłać na jego adres.

Nasza kancelaria prawna w Wieluniu oferuje kompleksową pomoc i doradztwo prawne w sprawach z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, karnego oraz gospodarczego. Zapraszamy do kontaktu.

Ubiegając się o odszkodowanie lub zadośćuczynienie, należy przede wszystkim ustalić okoliczności w jakich doszło do powstania szkody, uzyskując m.in. dane sprawcy, świadków zdarzenia, ubezpieczyciela, organów prowadzących postępowanie – jeżeli się toczyło, numer sprawy, sygnaturę akt sprawy, numer polisy ubezpieczeniowej, zdjęcia bądź filmy przedstawiające dane zdarzenie czy też jego skutki.

Jeżeli Policja była obecna na miejscu zdarzenia, jego okoliczności powinny znajdować się w notatce policyjnej. Natomiast gdy w konkretnej sprawie toczyło się postępowanie karne zakończone prawomocnym wyrokiem skazującym co do popełnienia przestępstwa, ustalenia takiego orzeczenia będą wiążące dla sądu w ewentualnym procesie cywilnym o odszkodowanie lub zadośćuczynienie – zgodnie z art. 11 Kodeksu postępowania cywilnego.

Dla wykazania wysokości należnego osobie poszkodowanej świadczenia (odszkodowania lub zadośćuczynienia) należy zebrać i przedstawić dowody poniesienia konkretnych wydatków (związanych – w zależności od rodzaju zdarzenia – z procesem leczenia czy naprawą uszkodzonych rzeczy) bądź utraty korzyści, np.:

• dokumentację medyczną,
• faktury, rachunki imienne (potwierdzające wydatkowane kwoty na niezbędny sprzęt,
  leki, specjalną żywność, kuracje, zabiegi, rehabilitację itp.),
• dowody nabycia uszkodzonych w wyniku danego zdarzenia rzeczy,
• wyceny serwisów zajmujących się naprawą uszkodzonych rzeczy wskazujące koszty
  naprawy,
• ewentualnie rachunki za naprawę uszkodzonych rzecz (jeżeli doszło do ich naprawy),
• zaświadczenia dotyczące utraconych korzyści (np. od pracodawcy bądź biura
  rachunkowego o wysokości utraconych dochodów),
• rachunki potwierdzające poniesione koszty pogrzebu,
• zaświadczenia o dochodach osoby zmarłej.

Nasza kancelaria prawna w Wieluniu oferuje kompleksową pomoc i doradztwo prawne w sprawach z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, karnego oraz gospodarczego. Zapraszamy do kontaktu.

Jeżeli dziecko urodziło się w czasie trwania małżeństwa albo przed upływem trzystu dni od jego ustania lub unieważnienia, domniemywa się, że pochodzi ono od męża matki (art. 62 § 1 zd. 1 Kro).

Domniemanie powyższe (w sytuacji gdy ojcem dziecka nie jest mąż matki) można obalić wyłącznie w drodze powództwa o zaprzeczenie ojcostwa.

Pozew o zaprzeczenie ojcostwa może złożyć:

• mąż matki dziecka,
• matka dziecka,
• dziecko po osiągnięciu pełnoletności,

Pozwu nie może złożyć biologiczny ojciec dziecka.

Mąż matki może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa w ciągu roku od dnia, w którym dowiedział się, że dziecko od niego nie pochodzi, nie później jednak niż do dnia osiągnięcia przez dziecko pełnoletności (art. 63 Kro).

Matka może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa swego męża w ciągu roku od dnia, w którym dowiedziała się, że dziecko od niego nie pochodzi, nie później jednak niż do dnia osiągnięcia przez dziecko pełnoletności (art. 69 § 1 Kro).

Dziecko po osiągnięciu pełnoletności może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa w ciągu roku od dnia, w którym dowiedziało się, że nie pochodzi od męża swojej matki. Jeżeli dziecko dowiedziało się o tej okoliczności przed dniem osiągnięcia pełnoletności, termin do wytoczenia powództwa biegnie od dnia osiągnięcia pełnoletności (art. 70 § 1 Kro).

Powództwo o zaprzeczenie ojcostwa może wytoczyć także prokurator, jeżeli wymaga tego dobro dziecka lub ochrona interesu społecznego. Jeżeli dziecko zmarło przed osiągnięciem pełnoletności, prokurator może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa do dnia, w którym dziecko osiągnęłoby pełnoletność. Wytoczenie przez prokuratora powództwa o zaprzeczenie ojcostwa nie jest dopuszczalne, jeżeli dziecko zmarło po osiągnięciu pełnoletności (art. 86 Kro).

Nasza kancelaria prawna w Wieluniu oferuje kompleksową pomoc i doradztwo prawne w sprawach z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, karnego oraz gospodarczego. Zapraszamy do kontaktu.

Ustanowienia adwokata lub radcy prawnego w postępowaniu cywilnym może domagać się:

1. strona zwolniona przez sąd od kosztów sądowych w całości lub części (art. 117 § 1 Kpc),
2. osoba fizyczna niezwolniona przez sąd od kosztów sądowych, jeżeli złoży oświadczenie, z którego wynika, że nie jest w stanie ponieść kosztów wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie
   i rodziny (art. 117 § 2 Kpc),
3. osoba prawna lub inna jednostka organizacyjna, której ustawa przyznaje zdolność sądową, niezwolniona przez sąd od kosztów sądowych, jeżeli wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie kosztów wynagrodzenia adwokata lub radcy
   prawnego (art. 117 § 3 Kpc).

Zgodnie z art. 117 § 4 Kpc wniosek o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego strona zgłasza wraz z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych lub osobno, na piśmie lub ustnie do protokołu, w sądzie, w którym sprawa ma być wytoczona lub już się toczy. Osoba fizyczna, która nie ma miejsca zamieszkania w siedzibie tego sądu, może złożyć wniosek o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego w sądzie rejonowym właściwym ze względu na miejsce swego zamieszkania, który niezwłocznie przesyła ten wniosek sądowi właściwemu. Sąd uwzględni wniosek, jeżeli udział adwokata lub radcy prawnego w sprawie uzna za potrzebny (art. 117 § 5 zd. 1 Kpc).

Osoba fizyczna dołącza do wniosku o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego oświadczenie obejmujące szczegółowe dane o swoim stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania. Oświadczenie sporządza się według ustalonego wzoru. Jeżeli wniosek o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego składany jest łącznie z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych, osoba fizyczna dołącza tylko jedno oświadczenie (art. 1171 § 1 Kpc).
Jeżeli wniosek jest składany ustnie do protokołu, oświadczenie to może być złożone także do protokołu (art. 1171 § 4 Kpc).
Na postanowienia sądu pierwszej instancji w przedmiocie odmowy zwolnienia od kosztów sądowych lub cofnięcia takiego zwolnienia oraz odmowy ustanowienia adwokata lub radcy prawnego lub ich odwołania – przysługuje zażalenie do innego składu tego sądu (art. 3941a § 1 pkt 1 Kpc).

Nasza kancelaria prawna w Wieluniu oferuje kompleksową pomoc i doradztwo prawne w sprawach z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, karnego oraz gospodarczego. Zapraszamy do kontaktu.

Roszczenie o zachowek jest rozstrzygane w postępowaniu procesowym, które inicjuje złożony pozew.
Pozew – zgodnie z art. 187 § 1 Kpc – powinien czynić zadość warunkom pisma procesowego, a nadto zawierać:

– dokładnie określone żądanie, a w sprawach o prawa majątkowe także oznaczenie wartości przedmiotu sporu, chyba że przedmiotem sprawy jest oznaczona kwota pieniężna;

– oznaczenie daty wymagalności roszczenia w sprawach o zasądzenie roszczenia (co do zasady datą wymagalności w sprawie o zachowek będzie data wezwania zobowiązanego do zapłaty zachowku, o ile w tej dacie znane były okoliczności wpływające na wysokość należnego zachowku),

– wskazanie faktów, na których powód opiera swoje żądanie, a w miarę potrzeby uzasadniających również właściwość sądu (w myśl art. 39 Kpc powództwo z tytułu zachowku wytacza się wyłącznie przed sąd ostatniego miejsca zwykłego pobytu spadkodawcy, a jeżeli miejsca jego zwykłego pobytu w Polsce nie da się ustalić, przed sąd miejsca, w którym znajduje
się majątek spadkowy lub jego część),

– informację, czy strony podjęły próbę mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu, a w przypadku gdy takich prób nie podjęto, wyjaśnienie przyczyn ich niepodjęcia.

Pozew może zawierać wnioski o zabezpieczenie powództwa, nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności i przeprowadzenie rozprawy w nieobecności powoda oraz wnioski służące do przygotowania rozprawy, a w szczególności wnioski o:

– wezwanie na rozprawę wskazanych przez powoda świadków i biegłych;
– dokonanie oględzin;
– polecenie pozwanemu dostarczenia na rozprawę dokumentu będącego w jego posiadaniu, a potrzebnego do przeprowadzenia dowodu, lub przedmiotu oględzin;
– zażądanie dowodów znajdujących się w sądach, urzędach lub u osób trzecich, wraz z uprawdopodobnieniem, że strona sama nie może ich uzyskać (art. 187 § 2 Kpc).

Do pozwu należy dołączyć również dokumenty potwierdzające dokonane przez spadkodawcę darowizny (doliczane do spadku przy obliczaniu zachowku) i zapisy windykacyjne, odpisy skrócone aktu zgonu spadkodawcy oraz aktu urodzenia uprawnionego do zachowku, a ponadto postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku albo akt poświadczenia dziedziczenia.
Przedstawienie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku (bądź aktu poświadczenia dziedziczenia) nie jest konieczne, gdyż – jak wynika z orzecznictwa Sądu Najwyższego – nie w każdym postępowaniu przymiot spadkobiercy musi być wykazany postanowieniem sądu (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21 kwietnia 1967 r., III CZP 29/6, Legalis nr 13045).
Roszczenia uprawnionego z tytułu zachowku przedawniają się z upływem lat pięciu od ogłoszenia testamentu (art. 1007 § 1 Kc). Z kolei roszczenie przeciwko osobie obowiązanej do uzupełnienia zachowku z tytułu otrzymanych od spadkodawcy zapisu windykacyjnego lub darowizny przedawnia się z upływem lat pięciu od otwarcia spadku, tj. od śmierci spadkodawcy (art. 1007 § 2 Kc).

Nasza kancelaria prawna w Wieluniu oferuje kompleksową pomoc i doradztwo prawne w sprawach z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, karnego oraz gospodarczego. Zapraszamy do kontaktu.

Ustawa o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym z dnia 17 grudnia 2009 r. (Dz. U. z 2023 r. poz. 1212) przewiduje dodatkowe wymogi formalne (poza warunkami przewidzianymi w Kodeksie postępowania cywilnego) pozwu składanego w postępowaniu grupowym.
Pozew grupowy (podobnie jak każdy inny pozew oraz pismo procesowe w sprawie cywilnej – zgodnie z art. 126 Kpc) powinien zawierać:
1) oznaczenie sądu, do którego jest skierowany;
2) imiona i nazwiska lub nazwy stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników;
3) oznaczenie rodzaju pisma;
4) osnowę wniosku lub oświadczenia;
5) w przypadku gdy jest to konieczne do rozstrzygnięcia co do wniosku lub oświadczenia –
wskazanie faktów, na których strona opiera swój wniosek lub oświadczenie, oraz wskazanie
dowodu na wykazanie każdego z tych faktów;
6) podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika;
7) wymienienie załączników (które dołącza się do pozwu).

Ponadto (jak stanowi art. 187 Kpc) każdy pozew (w tym pozew grupowy) powinien zawierać: – dokładnie określone żądanie, a w sprawach o prawa majątkowe także oznaczenie wartości przedmiotu sporu, chyba że przedmiotem sprawy jest oznaczona kwota pieniężna;
– oznaczenie daty wymagalności roszczenia w sprawach o zasądzenie roszczenia;
– wskazanie faktów, na których powód opiera swoje żądanie, a w miarę potrzeby uzasadniających również właściwość sądu;
– informację, czy strony podjęły próbę mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu, a w przypadku gdy takich prób nie podjęto, wyjaśnienie przyczyn ich niepodjęcia.

Dodatkowo warunki formalne pozwu grupowego obejmują:
1) wniosek o rozpoznanie sprawy w postępowaniu grupowym;
2) wskazanie, że pozew dotyczy roszczeń jednego rodzaju, co najmniej 10 osób, opartych na tej samej lub takiej samej podstawie faktycznej, a w przypadku roszczeń pieniężnych także dokonanie ujednolicenia wysokości roszczeń członków grupy lub podgrupy (ujednolicenie oznacza, że wysokość roszczenia każdego członka grupy jest określona w tej samej wysokości albo dochodzone są roszczenia o jednakowej wysokości co najmniej dwóch członków w ramach podgrupy (lub podgrup);
3) w przypadku roszczeń pieniężnych określenie wysokości roszczenia każdego z członków grupy lub podgrup;
4) oświadczenie powoda o tym, że działa on w charakterze reprezentanta grupy.

Pozew może zawierać wnioski o zabezpieczenie powództwa, nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności i przeprowadzenie rozprawy w nieobecności powoda oraz wnioski służące do przygotowania rozprawy, a w szczególności wnioski o:
– wezwanie na rozprawę wskazanych przez powoda świadków i biegłych;
– dokonanie oględzin;
– polecenie pozwanemu dostarczenia na rozprawę dokumentu będącego w jego posiadaniu,
a potrzebnego do przeprowadzenia dowodu, lub przedmiotu oględzin;
– zażądanie dowodów znajdujących się w sądach, urzędach lub u osób trzecich,
wraz z uprawdopodobnieniem, że strona sama nie może ich uzyskać (art. 187 § 2 Kpc).
Należy pamiętać, że w postępowaniu grupowym obowiązuje zastępstwo powoda przez adwokata lub radcę prawnego, chyba że powód jest adwokatem lub radcą prawnym.

Nasza kancelaria prawna w Wieluniu oferuje kompleksową pomoc i doradztwo prawne w sprawach z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, karnego oraz gospodarczego. Zapraszamy do kontaktu.

W myśl art. 101 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – bez zezwolenia sądu opiekuńczego rodzice nie mogą dokonywać czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu majątkiem dziecka ani wyrażać zgody na dokonywanie takich czynności przez dziecko.

Zezwolenie na dokonanie czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu majątkiem dziecka lub osoby pozostającej pod opieką w postaci prostego przyjęcia lub odrzucenia spadku, w toku postępowania o stwierdzenie nabycia spadku, wydaje sąd spadku (art. 6401 Kpc).

Wnioskodawcą w sprawie o zezwolenie na dokonanie czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu majątkiem małoletniego dziecka może być każde z rodziców. W przypadku, gdy wniosek składa jeden z rodziców, drugi rodzic zostaje uczestnikiem postępowania.

Wniosek rozpatrywany jest w postępowaniu nieprocesowym, co do zasady przez sąd opiekuńczy miejsca zamieszkania osoby, której postępowanie ma dotyczyć, a w braku miejsca zamieszkania – sąd opiekuńczy miejsca jej pobytu. W braku powyższych podstaw sądem właściwym jest sąd opiekuńczy ostatniego miejsca zamieszkania osoby, której postępowanie ma dotyczyć, a w braku miejsca zamieszkania – sąd opiekuńczy ostatniego miejsca jej pobytu. Jeżeli brak i tej podstawy właściwy jest sąd rejonowy dla m.st. Warszawy.

Opłata sądowa od wniosku wynosi 100 zł.

Do wniosku należy załączyć:
– odpis wniosku i załączników (po jednym dla każdego uczestnika postępowania),
– potwierdzenie uiszczenia opłaty sądowej od wniosku,
– odpis skrócony aktu urodzenia dziecka, którego wniosek dotyczy (zagraniczny akt stanu cywilnego wymaga tłumaczenia sporządzonego przez tłumacza przysięgłego),
– dokumenty dotyczące danej czynności, na dokonanie której wymagane jest zezwolenie sądu (np. dotyczące nieruchomości stanowiącej własność małoletniego dziecka, która ma zostać zbyta po uzyskaniu zgody sądu; wówczas należy załączyć dowody prawa własności nieruchomości, tj. odpis księgi wieczystej oraz dokumenty wskazujące jej wartość, np. operat szacunkowy rzeczoznawcy majątkowego).
Wniosek można złożyć osobiście biurze podawczym odpowiedniego sądu albo przesłać na jego adres.

Nasza kancelaria prawna w Wieluniu oferuje kompleksową pomoc i doradztwo prawne w sprawach z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, karnego oraz gospodarczego. Zapraszamy do kontaktu.

Przepis art. 28 ust. 4 ustawy o ewidencji ludności z dnia 24 września 2010 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 1191) stanowi, że zameldowanie na pobyt stały lub czasowy służy wyłącznie celom ewidencyjnym i ma na celu potwierdzenie faktu pobytu osoby w miejscu, w którym się zameldowała. Instytucja ta ma zatem jedynie charakter rejestracyjny, a czynność zameldowania
jest czynnością materialną-techniczną.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 5 listopada 2014 r. (IV SA/Po 299/14, Legalis nr 1194631): Nie tylko brak potwierdzenia pobytu w lokalu przez tego właściciela, ale i brak wyraźnej zgody na zameldowanie nie stanowi negatywnej przesłanki do dokonania zameldowania w określonym lokalu. Sprawy meldunkowe (zameldowanie,
wymeldowanie), należące do kategorii zagadnień prawa administracyjnego, służą wyłącznie rejestracji stanu faktycznego, a nie prawnego i nie mają wobec tego żadnego związku z ustalaniem prawa do lokalu, ani tym bardziej nie dotyczą uprawnień w zakresie ich przyznawania tudzież pozbawiania.

Przywołana ustawa przewiduje możliwość wymeldowania z pobytu stałego lub czasowego danej osoby bez jej zgody. We wniosku o wymeldowanie (który to wniosek wszczyna postępowanie administracyjne) wskazuje się datę i przyczynę wyprowadzenia się tej osoby z lokalu. Zgodnie bowiem z art. 35 ww. ustawy, właściwy organ gminy, o którym mowa
w art. 28 ust. 1, wydaje z urzędu lub na wniosek właściciela lub podmiotu wskazanych w art. 28 ust. 2, decyzję w sprawie wymeldowania obywatela polskiego, który opuścił miejsce pobytu stałego albo opuścił miejsce pobytu czasowego przed upływem deklarowanego okresu pobytu i nie dopełnił obowiązku wymeldowania się.

Jak zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 11 stycznia 2018 r. (III SA/Kr 1274/17, Legalis nr 1714010): Decyzja o wymeldowaniu ma charakter ewidencyjny i służy jedynie aktualizacji i doprowadzeniu do zgodności pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem zameldowania. Decyzja o wymeldowaniu nie skutkuje zmianą stosunków prawnorzeczowych dotyczących danej nieruchomości. Opuszczenie miejsca stałego pobytu ma miejsce wtedy, gdy dana osoba faktycznie nie przebywa w określonym lokalu i ma zamiar opuszczenia tego lokalu na stałe, a zamiar ten związany jest z założeniem w nowym miejscu ośrodka osobistych i majątkowych interesów. Rezygnacja z przebywania w określonym
lokalu może nastąpić w sposób wyraźny – przez złożenie stosownego oświadczenia, ale także w sposób dorozumiany – przez zachowanie, które w sposób nie budzący wątpliwości wyraża wolę danej osoby skoncentrowania swojej aktywności życiowej w innym miejscu. Przedmiotem oceny w postępowaniu o wymeldowanie są okoliczności istniejące w dniu faktycznego opuszczenia dotychczasowego miejsca zameldowania, a nie w dniu orzekania przez organy. 

Nasza kancelaria prawna w Wieluniu oferuje kompleksową pomoc i doradztwo prawne w sprawach z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, karnego oraz gospodarczego. Zapraszamy do kontaktu.

Jednym z dokumentów, na podstawie którego dokonuje się rejestracji pojazdu – zgodnie z art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1047), dalej PrDrog – jest zaświadczenie o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu (jeżeli jest wymagane albo dowodu rejestracyjnego pojazdu lub innego dokumentu wydanego przez właściwy organ państwa członkowskiego, potwierdzającego wykonanie oraz termin ważności badania technicznego).

Jak stanowi z kolei art. 73aa ust. 1 PrDrog, właściciel pojazdu jest obowiązany złożyć wniosek o jego rejestrację w terminie 30 dni od dnia:
1) nabycia pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) dopuszczenia do obrotu przez organ Krajowej Administracji Skarbowej pojazdum sprowadzonego z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej;
3) sprowadzenia pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

W myśl art. 73 ust. 1e PrDrog Organ rejestrujący wydaje decyzję o odmowie rejestracji pojazdu m.in. w przypadku braku pozytywnej weryfikacji dokumentów, o których mowa w art. 72 ust. 1, z uwzględnieniem przy tej weryfikacji art. 72 ust. 1b-3, 4 i 5.

Co jednak w sytuacji, gdy samochód jest uszkodzony, a jego naprawa będzie trwała dłużej niż 30 dni?

Z uwagi na fakt, że ww. ustawa, w tym przepis art. 73aa ust. 1 PrDrog, nie zawiera wyjątków w zakresie terminu złożenia wniosku o rejestrację pojazdu, należy uznać, że nawet pojazd uszkodzony powinien zostać zarejestrowany w terminie 30 dni. Jeżeli natomiast właściciel takiego pojazdu nie naprawi go w powyższym terminie, wskutek czego nie uzyska zaświadczenia o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu, naruszy obowiązek wynikający z art. 73aa ust. 1 PrDrog. Warto przy tym zauważyć, że zgodnie z art. 140mb ust. 1 PrDrog: Kto będąc właścicielem pojazdu obowiązanym do złożenia wniosku o rejestrację pojazdu w terminie, o którym mowa w art. 73aa ust. 1, nie złoży tego wniosku w terminie, podlega karze pieniężnej w wysokości 500 zł. Zagadnienie to było przedmiotem rozważań sądów administracyjnych. Przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 29 sierpnia 2023 r. (III SA/Po 338/23, Legalis nr 2977219), wydanym na gruncie obowiązywania uchylonego art. 71 ust. 7 PrDrog, uznał, iż uregulowanie to ustanawia bezwzględny obowiązek nakładany na właściciela pojazdu, niebędącego nowym pojazdem, sprowadzonego z terytorium państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, zarejestrowania pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od dnia jego sprowadzenia. Przepis ten ani żaden inny przepis PrDrog nie zawiera odstępstwa od powyższego nakazu. Oznacza to, że również pojazd uszkodzony, sprowadzony z terytorium państwa członkowskiego UE, powinien zostać przez właściciela zarejestrowany w powyższym terminie.

Nasza kancelaria prawna w Wieluniu oferuje kompleksową pomoc i doradztwo prawne w sprawach z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, karnego oraz gospodarczego. Zapraszamy do kontaktu.